Det er mange måtar å fortelje ei historie på. Det kan være kviskring i eit hjørne. Det kan være med høge rop og store ord. Det kan være ei samtale. Og måten det blir fortalt på kjem an på kven som fortel. Nokon likar å fortelje slik at alle ser på dei, andre likar best å snakke utan publikum. Så korleis og kven som fortel set stemninga vel så mykje som kva som vert fortalt.
Dette er ei dramatisk forteljinga, men den blir fortalt utan å lage ei stor scene, for Anna treng ikkje meir merksemd og ho vil ikkje at andre skal vite om løyndomen.
Når historia byrjar er Anna og familien snart framme til sin nye bustad. Nytt hus, ny skule, ny start. Familien har flytta for noko skjedde med Anna på den førre ungdomsskulen ho gjekk på. Boka er historia om det. Og om kva som skjer vidare. Og det at ein ikkje kan flytte frå seg sjølve.
Tenk på denne boken som ein sjanse å bli ein erfaring rikare utan å sjølve risikerer noko. Det er vinn-vinn det. Draumane som er med, vel, dei var vel ikkje heilt naudsynte, men dei er korte så det gjer ikkje så mykje.
Temaet er aktuelt, det er skrevet truverdig, og du får endå til eit svar på kva som skjedde, kvifor det skjedde og ein god slutt. Det skjer ikkje alltid.
Eg les boka på Allbok, så ho finns som e-bok. Ho er gjeven ut av Samlaget. Ho er med i leseaksjonen txt 2020: Drømmer: https://txt.no/bokene-i-txt-2020/
Bjørn Veen
Gjesdal folkebibliotek
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar